Componist: Roland Kuit
Triptiek van De Stijl. Deel 3: Rietveld vond ruimte uit binnen de architectuur. In deze laatste aflevering Roland Kuit als ‘klank architect’. Hoe klankvlakken te construeren?
Roland Kuit moest eerst de, volgens de principes van De Nieuwe Beelding, klank uitvinden/bouwen. Pure tonen als bouwstenen voor spectra. Dit betekent energieën stapelen om een harmonische inhoud op te bouwen. Ruimtelijk wordt dit neergezet d.m.v. afgewogen punten in de expositie ruimte te kiezen om dit spectrum te verdelen en weer te geven op naakte speakers. Als lichaamsloze klanken. Vanuit stilstand en/of trajecten volgend door de ruimte waardoor klankvlakken ontstaan tesamen met beeld projecties van de kunstenares Karin Schomaker.
Zoals De Stijl kunstenaars bezig waren een Nieuwe Wereld uit ‘het Al’, ruimte te scheppen, ruimte in te delen, kan een sonoloog (klankkundige) het Al zelf scheppen. De stilte is ‘het Niets’, immers er is geen klankmakende energie of trilling. Om het Al te scheppen zal een sonoloog Ruis maken.Een geconstrueerde chaos. In witte ruis zit het gehele spectra waaruit men kan putten. Mondriaan wilde toonklanken en ruisklanken, zonder emotie. Naast de Witte Ruis zijn er tal van andere ruisklanken te realiseren. Kuit werkt met het Kyma systeem waarmee, vanuit deze chaos van dit Al, nieuwe klanken letterlijk ontrafeld en als gestapelde klankzuilen in de ruimte worden weergeven. Monolieten als spectraal gestapelde tonen en klank-ruisen. “Op het Snijvlak van Toon en Kleur” zal worden tentoongesteld in Parijs, Londen, Sydney, Melbourne, Buenos Aires and Kansas City door de Art Research Center gedurende de “50th Anniversary Celebration Tours 2017-2020”.
Piet Mondriaan had een gebouw voor ogen waar de Nieuwe Beelding en klank samenkomen, een geheel vormen. Open en ruimtelijk.
“Op het Snijvlak van Toon en Kleur” Radio versie – Roland Emile Kuit, 2017.
