De meesters van Egypte (deel 3). 78 toeren opnames en Islamitische Zang.
In deze aflevering aandacht voor de bloeiperiode van de klassieke muziek van Egypte. De periode staat bekend als Nahda en is ongeveer tussen 1850 en 1900.
In deze periode werd de muziek uitgevoerd door een klein ensemble, de takht, of tècht. De tècht bestaat uit solozang en een koor van 2 à 4 mannen begeleid door de qanun (klassieke Arabische plankciter), de ‘ud (Arabische luit), de ney (Arabische fluit) en de riqq (ritme instrument). Vocale en instrumentale stukken worden achter elkaar in een bepaalde modus gespeeld, dit wordt ook wel een wasla genoemd. De wasla wordt genoemd naar de modus bijvoorbeeld stukken in de modus Bayyati is een Wasla Bayyati. Binnen het kader van de modus (maqam) is er veel ruimte voor improvisatie. Een ander belangrijk kenmerk van deze muziek is heterofonie.
In deze aflevering van Oriënt Express gaan we luisteren naar 78 toeren opnames van de meesters van de Egyptische zang in het begin van de 20ste eeuw (tussen 1908-1912) van onder andere Yusuf Al-Manyyalawi, Salama Higazi en Sjeich Sayed El-Safty.
Ter gelegenheid van de Islamitische vastemaand de Ramadan, eindigen we het programma met twee meesters van de Egyptisch Islamitische zang: Sjeich Ali Mahmoud (1878-1946) en Sjeich Mohmmad Omran (1944-1994). In Egypte is deze zang een leerschool voor improvisatie in de Maqam traditie.
