Tim Hardin #2.
In deze aflevering van PopArt het tweedee deel van een tweedelige reeks over Tim Hardin. Aandacht voor de singer-songwriter die verantwoordelijk is voor volmaakte juweeltjes als “Black sheep boy” en “How can we hang on to a dream”.
Tim Hardin overleed op 29 december 1980. Dat lijkt een zelfmoord datum. Want: Kerst is net geweest (er kwam weer geen familie), met oud en nieuw niets te doen (door niemand uitgenodigd) en vervolgens ook nog het verpletterende uitzicht op die deprimerende januari-februari periode. Als je dan al niet zo goed in je vel steekt met een meerjarige traditie als drugsverslaafde ligt het misschien voor de hand om de spuit maar weer eens fluks ter hand te nemen en d’aderen te teisteren met het verslavende goedje. In het geval van Hardin was dat ditmaal een explosieve maar vooral dodelijke combinatie van heroïne en morphine. Tim Hardin lijkt de zoveelste muzikant die geslachtofferd werd op het offerblok der schone kunsten. Of toch niet? Hardin was misschien te rusteloos. Veel willen proberen, maar nergens in volharden. High school, marine, American academy of dramatic arts, een huwelijk. Allemaal aan begonnen, maar niets afgemaakt. Als je zijn biografie er op na leest lijkt het er veel op dat hij nergens zijn draai kon vinden. Ook niet in de muziekindustrie. Het beeld van de ‘lone drifter’ doemt tussen de regels op.
Tim Hardin – Suite for Susan Moore & Damian (1969)
1. First love song.
2. Last sweet moments.
Tim Hardin – Bird on a wire (1971)
3. André Johray.
4. Bird on a wire (Leonard Cohen).
Tim Hardin – Painted head (1973)
5. Midnight caller (Pete Ham).
6. I’ll be home (Randy Newman).
Tim Hardin – Nine (1974)
7. Shiloh Town.
8. While you’re on your way.
Tim Hardin – The Homecoming concert (1981)
9. If I were a carpenter.
10. Tribute to Hank Williams.
11. Smugglin’ man.
12. Speak like a child.
13. Red Balloon.
14. Amen.
Tim Hardin – Tim Hardin 1 (1966)
15. How can we hang on to dream.
Labels: Columbia, Antilles, Kamera Records, Verve Forecast
