Neoklassiek: de pioniers
Neoklassiek: een rekbare term voor wonderschone, vaak zeer melodische muziek. Moderne muziek die zich op het kruispunt van pop, minimal music, ambient en klassieke componeerstijlen bevindt. Van Olafur Arnalds tot Nils Frahm, allemaal jonge componisten die tegenwoordig teruggrijpen naar een übertonale, klassieke stijl. In deze Thema uitzending een terugblik naar enkele pioniers van het genre. Bekende en minder bekende componisten als Wim Mertens, Harold Budd, Peter Garland en Lubomyr Melnyk passeren de revue.
1. Harold Budd: ‘The Serpent (In Quicksilver)’ (suite in zes delen; 1980-81) op The Serpent (In Quicksilver)/Abandoned Cities
Harold Budd (toetsen) e.a.
Opal 926025-2 CD
2. Michael Nyman: ‘String Quartet No. 1’ (1985) op String Quartets 1-3
Balanescu Quartet
Argo 433 093-2 CD
3. Lubomyr Melnyk: ‘Cloud Passage No. 3’ (2012) op Three Solo Pieces.
Lubomyr Melnyk, piano.
Unseen Worlds UW11 CD
4. Wim Mertens: ‘Maximizing The Audience’ (1984) op Maximizing The Audience.
Wim Mertens + Soft Verdict
Les Disques du Crépuscule TWI 480 CD
5. Wim Mertens: ‘Whisper Me’ (1984) op Maximizing The Audience.
Wim Mertens + Soft Verdict
Les Disques du Crépuscule TWI 480 CD
6. Peter Garland: ‘The Days Run Away’ (1971) op Peter Garland: The Days Run Away.
Aki Takahashi, piano.
Tzadik TZ7053 CD
