Woensdag 27 augustus om 23:00 uur, presenteert SoundFjord London in Inventions For Radio een portret van geluidskunstenaar Danny McCarthy door Bernard Clarke: een wilde mix van muziek en stemmen, echte, herinnerde en gefabriceerde plekken; herinneringen, mijmeringen en fantasieën.
Relocating The Soundscape
Danny McCarthy is simpelweg de peetvader van geluidskunst in Ierland (tevens Ierlands’ meest baanbrekende performance kunstenaar) de man die generaties van zoekers in geluid heeft beïnvloed. Ik ontmoette hem en boekstaafde Danny’s werk voor het eerst in 2009 in wat bleek het nieuwe vertrek te zijn voor het programma ‘Nova‘: het programma spiegelde de kunstenaar in het maken van honderden geluiden.
Meer korte portretten en interviews volgden, die zijn werk als project curator, kunstenaar, en expert registreerden.
Echter, toen ik Danny uitgenodigde om te participeren in een ander portret over zijn werk liet hij dingen letterlijk op hun hoofd staan: wat we hier hebben is een wilde mix van muziek en stemmen, echte, herinnerde en gefabriceerde plekken; herinneringen, mijmeringen en fantasieën.
Ze zeggen dat de beste plek om een reis te beginnen op de plaats is waar het begon: maar deze plek is stilte en dat is uiteindelijk waar Danny het grootste deel van zijn tijd doorbrengt: aan de perimeters van geluid en stilte.
Maar ik moet "ruis" en Danny McCarthy kwalificeren. Danny gebruikt, voor zover ik weet, nooit ruis met een soort van symboliek – noch gebruikt hij het als een duiding voor chaos, energie, stoornis of oproer; het is niet strikt creatief, noch is het overweldigend destructief. Wat is het? Ik weet het niet maar ik zou denken dat het in de adem zit.
Twee recente werken van hem zijn zelfs verder gevorderd in vraagstelling van de aard van het geluid, de tijd en de ruimte (de onderdelen meestal centraal gezien in "muziek") en zijn bevindingen verwarren meestal vele conventies die onweerlegbaar lijken. Deze inzichten hebben betrekking op herhaling en eentonigheid, vermindering en dichtheid en treffen recht in het hart van ‘The Memory Room and Cassette (The Beat groepen Askeaton (or Sean Lynch Said: "There Were No Beat Groups In Askeaton").’ Hoe profileer je deze inzichten door het voertuig van de radio? Dit zijn de uitdagingen die hij ons voorschotelt.
Om terug te gaan naar ‘Relocating the Soudscape‘: Ik kan me voorstellen dat het een soort kunstenaars wraak is op de media, een soort van radiofonische equivalent van “…past moments old dreams back again or fresh like those that pass or things things always and memories I say them as I hear them murmur them in the mud” ‘ (Beckett in How It Is)
Bernard Clarke
Bernard Clarke is an award-winning radio broadcaster with RTÉ lyric fm, Ireland. His new music programme, Nova, has won five consecutive PPI Radio Awards (National Irish Radio Awards) and one New York Festival’s award; he’s also won prizes for documentaries on Patrick Kavanagh, Glenn Gould, The Doors, and Jimi Hendrix.
Clarke has also made the top three at the Prix Italia (Cagliari, 2008), the top five at the Prix Europa (Berlin, 2011), the shortlist for Prix Phonurgia Nova (Paris, 2012) and Black &White International Audio Festival (Porto, 2013); and has just won Best Audio at the Black &White International Audio Festival (Porto, 2014).
Though he has extensive radio experience, his work in radio art is still fairly new with his radio art pieces being broadcast in Ireland, Germany, France, Austria, Czech Republic, The Netherlands, Spain, Switzerland, USA and Australia. He is a member of the EBU Ars Acustica Group and his interests include sound, sound, and sound.
https://soundcloud.com/bernard-clarke | http://www.rte.ie/lyricfm/nova
Danny McCarthy has pioneered both performance art and sound art in Ireland and continues to be a leading exponent exhibiting and performing both in his home land and abroad. He is a founding director of Triskel Arts Centre and of the National Sculpture Factory and is a director the Sirius Arts Centre Cobh as well as curating numerous exhibitions and projects including Sound Out (with David Toop), Bend It Like Beckett, Sonic Vigil, Just Listen plus many more.
McCarthy is the recipient of numerous awards and bursaries from both the Irish Arts Council and Dept of Foreign Affairs, Culture Ireland and has represented Ireland abroad at various exhibitions. He is a First Prize winner in EV+A (selector Pierre Restany).
In 2006 he founded The Quiet Club (with Mick O Shea) a floating membership sound (art and electronics) performance group and has performed and presented works all over Ireland and also Europe, China, Japan, USA and Canada.The Quiet Club are regarded as Ireland’s leading sound art/improve group.
McCarthy’s exhibition/installation “The Memory (box) Room” installation/exhibition (curated by Anthony Kelly) was presented with critical success in SoundFjord Gallery London in June 2013 and is due to travel to The Room Gallery, Turin in 2014. His latest work “The Dead (flat) C Scrolls” was premiered in Skibbereen Arts Festival. The Quiet Club are currently working with composer Ian Wilson on an Arts Council funded experimental opera project entitled “The Last Sirens”.
www.dannymccarthy.ie | www.soundoutin.blogspot.com
His books and sound works are available from www.farpointrecordings.com
SoundFjord is a creative venture specialising in the production, curation, exhibition and promotion of sound, trans-media art and related research and practice. In 2013, SoundFjord unshackled itself from its North London studio and became a fully-fledged nomadic concern. Unfettered by the specificity of a single space, location or architecture, SoundFjord’s work is now to be found online, on air and in situ in a variety of places.
www.soundfjord.org
Photo credit (c) 2013, SoundFjord/A Company of Enthusiasts. Danny McCarthy in Conversation, during Memory [Box] Room exhibition, SoundFjord, 2013.
