Jazz, blues en het kauwgomplaatjesgevoel. Dit keer over Ella Fitzgerald.
‘Er is maar één ding mooier dan zingen, en dat is nog méér zingen,’ zei ze ooit. Het plezier spatte er bij haar altijd vanaf, en toch heeft ze een jeugd gehad die zo rampzalig en ellendig was dat menige bluesartiest er een leven lang inspiratie uit zou hebben kunnen putten. Eerst al misbruikt door haar stiefvader. Later, als op straat levend weeskind, ‘entertainde’ ze passanten en deed boodschappen voor een bordeel. En toen ze als mollige tiener auditie deed bij Chick Webb, reageerde hij met afschuw: ‘Je denkt toch niet dat ik dàt voor m’n orkest ga zetten?!!!’ Tot ze begon te zingen. En the rest is history, zoals men zegt. Decennia lang is ze de onbetwiste ‘first lady of song’ geweest.
