Jazz, blues en het kauwgomplaatjesgevoel. Over Johnny Mercer.
‘Het is genânt, ik schrijf nog steeds prachtige liedjes, maar niemand wil ze meer zingen.’ Componist-tekstdichter-zanger-acteur Johnny Mercer was aan het eind van z’n leven een verbitterd man. Door de opkomst van de popmuziek, met de singer-songwriter, was er in de jaren zestig weinig vraag meer naar de gelauwerde song-smeden van weleer. Ook Mercer, met op z’n conto onvergankelijke nummers als ‘One for My Baby’, ‘On the Atchison, Topeko and the Santa Fé’, ‘The Summerwind’, ‘This Time the Dream’s on Me’, ‘Accentuate the Positive’, ‘Come Rain or Come Shine’, werd als een ‘has-been’ gezien. Maar nu, veertig jaar na z’n dood is het werk van de man die ook nog mede-oprichter was van platenlabel Capitol, nog altijd prachtig, en ook nog altijd actueel. Hij was de enige van de grote Amerikaanse liedschrijvers die in het Zuiden was geboren, en had, wat men noemde ‘the South in his mouth’, wat resulteerde in een bekoorlijke landelijkheid in veel van z’n werk. Denk maar aan ‘Lazy Bones.’ Een uur over het oeuvre van Johnny Mercer. Met Frank Sinatra, Ella Fitzgerald, Billie Holiday, Shirley Horn, Bob Manning, Doris Day, Fay Claassen, Tommy Dorsey en Johnny Mercer zelf. Op z’n zerk staat terecht het zinnetje: ‘And the Angels Sing.’
