Jazz, blues en het kauwgomplaatjesgevoel.
Veel vergetelheid in dit Paleis, zoals de ooit beroemde mondharmonicavirtuoos Larry Adler. Of, uit eigen land, Hubert Mathieu Wynandts Schwarts – die in de jaren vijftig onder de naam Mat Mathews een grote carrière als jazz-accordeonist maakte in Amerika, maar eenmaal teruggekeerd in Nederland z’n loopbaan zag verdampen. Of anders zanger Matt Monro, die begon als Sinatra-imitator, en daar zo bedreven in was dat hij ook van The Voice zelve complimenten mocht incasseren. Maar ook als zichzelf was Monro een sublieme vocalist, wiens loopbaan, mede door de alcohol, niet de vleugels kreeg die recht zouden doen aan z’n talent. Verder in Het Paleis pittige swing door Woody Herman, fragmenten van een cd waarop oude Amerikaanse jiddishe radio-stations opnieuw gestalte krijgen, John Coltrane, Eddie Condon, Red Allen, Helen Merrill en Pee Wee Russell.
