Deel 1 van een drieluik over Léo Ferré (1916-1993). Deze zomer is het honderd jaar geleden dat hij werd geboren.
Vanavond beginnen we met opnamen die werden gemaakt op 2 februari 1969 in het Parijse theater Bobino. Ferré was toen op het hoogtepunt van zijn carrière. Zijn vaak enigszins anarchistische teksten sloten prima aan bij de tijdgeest na Mei 1968.
Achtereenvolgens zingt Ferré: L’idole – Paris c’est une idée – L’été – Marizibil – Pépée – La révolution – Vingt ans – Rotterdam – Les poètes – Les assis – Ame, te souvient-il – C’est extra – Petite – Madame la misère – La nuit – Spleen – Ils ont voté – Comme une fille – Les anarchistes – Ni Dieu ni maître
