Jazz, blues en het kauwgomplaatjesgevoel. Afl: Buddy & Buddy.
We staan stil bij twee Buddy’s die begin dit jaar stierven. Buddy Bregman was een muzikaal wonderkind. Hij arrangeerde en dirigeerde enkele van de magistrale Songbook-albums van Ella Fitzgerald. Als jonge twintiger werd hij huisarrangeur voor het nieuwe Verve-label van Norman Grantz, werkte meteen al intensief samen met Fitzgerald aan haar Cole Porter Songbook en aan dat over Rodgers & Hart. Bovendien bracht hij een min of meer ingeslapen Bing Crosby weer tot leven met het spetterende album ‘Bing sings whilst Bregman swings’. Verder werkte hij met artiesten als Anita O’Day, Ethel Merman, Bobby Darin, Paul Anka. De andere Buddy die overleed was zanger, pianist, entertainer Buddy Greco. Hij werkte in hetzelfde territorium als zijn vriend Frank Sinatra en was min of meer de huisartiest in gokstad Las Vegas, maar leverde met z’n swingende vertolkingen ook een dikke stapel platen af. ‘Mr Excitement of Song’ werd hij genoemd.
En verder in dit Paleis van de Weemoed Peter Sarstedt, vocal group The Four Knights, Johnny & Jones, de fruitige Puppini Sisters, Betty Roché, Carol Haney.
