Er is geen enkele gevangenisfilm zoals deze, maar er is dan ook geen enkele regisseur die zolang achter de tralies heeft gezeten als deTurkse schrijver/filmmaker/politieke activist Yilmaz Güney. Le mur is geen autobiografie, maar een overtuigende reconstructie van de wantoestanden (misbruik, verkrachting) die leidden tot een opstand in de kinderafdeling van de gevangenis van Ankara in 1976. In Le mur is de gevangenis uiteraard een microkosmos van het toenmalige Turkije, dat toen zowel geestelijk als materieel gebukt ging onder zijn fascistische regering. Güney moet zijn toevlucht niet nemen tot melodrama of geweld: hij toont gewoon de mechanismen van de dictatuur; hoe dwaze en arbitraire routines zowel bewakers als gevangenen afstompen.
Bron:
www.cinebel.be
