Een bijzondere verschijning in de Duitse kamermuziek van de negentiende eeuw was Eduard Franck (1817-1893). Hij kreeg (bij grote uitzondering) vanaf zijn zeventiende jaar privélessen van Felix Mendelssohn, en leerde toen ook Schumann kennen. Franck reisde als pianosolist en dirigent door Europa en was jarenlang docent in Keulen, Bern en tenslotte Berlijn. Als componist was hij de bescheidenheid zelve, liet werken soms vele jaren op de plank liggen en dateerde zijn partituren zelden. Zijn magnifieke Strijkkwartet in f-kl.t., opus 49 werd pas in 1891 uitgegeven, terwijl de eerste uitvoering door het Kölner Quartett in 1855 plaatsvond. De muziek van Franck slaat een mooie brug tussen de school van Mendelssohn en Schumann en die van Brahms en Dvorak.
Eduard Franck – Strijkkwartet in f-kl.t., opus 49
1. Allegro risoluto (9:40), 2. Adagio molto espressivo (7:29), 3. Menuetto. Trio (5:53), 4. Allegro appassionato (8:09)
Uitvoerenden: Edinger Quartett
CD: Audite
Eduard Franck – Strijkkwartet in Es-gr.t., opus 54
1. Adagio molto. Allegro (12:19), 2. Adagio molto espressivo (11:06)
Uitvoerenden: Edinger Quartett
CD: Audite
