In deze uitzending staat de cello centraal. In de loop van de 18e eeuw ontwikkelde het zich tot één van de belangrijkste instrumenten in het orkest en daarnaast ontstond een uitgebreid solorepertoire. We horen een Sinfonia concertante voor 2 cello’s en orkest van Anton Reicha, en een cellosonate van Anton Kraft.
In de klassieke periode werden concerten en sonates voor de cello gecomponeerd. In deze tijd ontstond ook het genre van de concertante symfonie: een orkestwerk met solopartijen voor meerdere instrumenten.
Vooral in Parijs was dit genre erg populair en daar had Reicha het leren kennen. Zijn concertante symfonie voor twee cello’s en orkest ontstond in Wenen rond 1802. Eén van de solisten was waarschijnlijk Anton Kraft, van wie een sonate te horen is.
Christophe Coin (bron: The Strad)
Anton Reicha (1770-1836)
1. Sinfonia concertante voor 2 cello’s en orkest in E
Christophe Coin en Davit Malkonyan, cello. Gli Angeli Genève olv. Stephan MacLeod
(cd: “Symphonies concertantes” – Claves CD 50-3011, 2020)
Anton Kraft (1749-1820)
2. Sonate voor cello en basso continuo in C, op. 1,1
Balász Máté, cello. Dénes Karasszon, cello continuo. Miklós Spányi, fortepiano
(cd: “3 Cello Sonatas, Op. 1 – Grand Duo for two Cellos, Op. 5” – Hungaroton HCD 32292, 2005)
Aanvulling:
Anton Reicha
3. Uit 36 Fugues pour le Piano-Forté: Fuga nr 12
Jaroslav Tůma, fortepiano
(cd: “36 fug pro klavír” – Arta F10146, 2006)
Op uitgelichte afbeelding: Anton Reicha
