Nederlands Festival van Vocale Ensembles 1997

Zo tegen het einde van de vorige eeuw kwam er een nieuw type koor op: het popkoor. De oude oratoriumverenigingen waren sterk aan het vergrijzen, maar gemeenschapszin en plezier in de muziek ram je er niet zomaar uit. Dus toen dirigenten op het idee kwamen om pophits voor a capellagroepen te arrangeren, bleken ze een goudmijn te hebben aangeboord. In het spoor van barbershop en gospelkoor ontstond er een heel type muziek – genegeerd door de radio en de muziekbusiness, maar razend populair in zijn eigen circuit.

Op dit Nederlands Festival van Vocale Ensembles, het elfde alweer, horen we wel hoe volwassen die scene anno 1997 al is. De koren storten zich op alles wat kort en populair is: van ballads tot disco, van De Dijk en Doe Maar tot Gene Pitney en zelfs drs. P. De meeste ensembles zijn hun voorbeelden al behoorlijk ontgroeid, al zit er ook nog één barbershopgroep bij. De kwaliteit is heel behoorlijk: de leden zingen zuiver, ritmisch en verstaanbaar. Natuurlijk is er een groep mensen die nooit van dit werk zal houden. Voor de rest van de wereld is dit concert warm aanbevolen.

PS: Burengerucht, het eerste koor op het programma, won het Festival.