Componisten/uitvoerenden: Georg Friedrich Händel | Giacinto Scelsi | Igor Stravinsky | Niccolò Paganini | Paul Hindemith | Theo Loevendie
Opnametechniek: Kees Bijl
Esther Apituley laat ons alle hoeken van de kerk zien.
In de zeventiende eeuw won de viool het van de altviool als solo-instrument. Sterker nog: het had weinig gescheeld of het instrument was ook zijn positie als begeleidend instrument kwijtgeraakt. De altviool bleef uiteindelijk bestaan bij gratie van haar functie als vulmiddel: een orkest klonk toch net iets voller als de ruimte tussen de viool en de cello werd opgevuld. Zo leidde dit mooie instrument twee eeuwen een miezerig bestaan als vulmiddel.
Pas in de twintigste eeuw ontdekten componisten het donkere, nasale geluid van het instrument weer. Hindemith en Bartók schreven er concerten voor, en diverse componisten schreven solostukken.
Esther Apituley houdt zich al jaren bezig met het uitvoeren van die stukken, en het verzamelen van nieuw repertoire. Natuurlijk is ze vaak afhankelijk van opdrachtcomposities voor haar en voor anderen. Haar recitals hebben daardoor altijd wel een modern karakter. In dit concert zoekt ze echter radicaal het experiment op. Ze gaat, samen met violist Peter Brunt, in verschillende hoeken van de kerk staan. De wisselende akoestiek biedt steeds een wisselend perspectief en houdt de luisteraars scherp: als het geluid steeds uit een andere hoek komt, moet je je steeds opnieuw op alles instellen. Onze opname is slechts in stereo, dus geluid van voor of achter horen komen ziet er niet echt in. Niettemin kunnen we door wisselende akoestiek (galm) van de kerk een heel behoorlijk idee krijgen.
