Servische componisten hebben (nog) geen grote reputatie in het westen. Kan dit concert daar iets aan veranderen?
In september 2020 overleed Isidora Žebeljan, een componiste waar maar een enkeling van gehoord had. Ze was pas 53 jaar. Wie was deze vrouw, en wat voor muziek liet ze na?
Wie op haar naam zoekt, krijgt veel websites uit Servië en zijn buurlanden. In het westen was ze duidelijk geen grote naam. Wel hadden haar opera’s opzien gebaard; hiermee had ze bijvoorbeeld het tijdschrift Gramophone gehaald. Naast opera’s schreef ze nog veel meer muziek. We komen strijkkwartetten, concerten, pianowerken, filmmuziek, toneelmuziek en wat al niet meer tegen.
In dit concert uit 2003 horen we Žebeljans liederen. We beginnen met een vijftal liederen voor zang en piano. Daarna horen we ambitieuzere werken voor stem en kamerorkest. Deze werken dragen een melodramatisch karakter. Žebeljans stijl is gematigd modern en altijd zeer melodisch. Zoals meer componisten uit Zuidoost-Europa laat ze de rijke volksmuziek uit haar land in haar werk doorklinken, maar anders dan anders zijn het bij Žebeljan vooral de melodieën en niet de ritmes die we terughoren. De titels zijn vaak ook typisch Servisch, maar het is niet altijd een zeilboot op de Donau waar de teksten over gaan.
