Componisten/uitvoerenden: Erik Satie | Germaine Tailleferre | Karl Amadeus Hartmann | Leo Smit
Opnametechniek: Sabrina ter Horst
De componisten uit dit concert waren min of meer tijdgenoten. Maar wat hadden ze verder nog gemeen?
Een collectie mooie excentriekelingen is het zeker, dit concert in de Uilenburger Synagoge te Amsterdam. Veel excentrieker dan Satie, die wereldvreemde autist met zijn eigenaardige gevoel voor humor, wordt het niet. Bijzonder zijn de componisten ook. Zo was Germaine Tailleferre de enige vrouw in het invloedrijke groepje Les Six. Haar muziek is aangenaam en bescheiden en zal bij liefhebbers van Poulenc (haar bekendere collega in dat groepje) zeker in de smaak vallen. Ook Leo Smit, de joods-Nederlandse componist die in de oorlog vermoord werd, en Jacques Beers, die de oorlog wel overleefde maar evenmin oud werd, passen in dit straatje.
Theodor W. Adorno past er echter totaal niet tussen. Deze componist kennen we vooral als theoreticus-filosoof van de nieuwe muziek. Zijn boodschap: alleen atonale muziek voldeed aan de eisen van deze tijd, neoclassicisme à la Stravinski was oude wijn in nieuwe zakken en als je Sibelius goed vond was je al zo’n beetje verloren. Nee, dan passen deze componisten beter bij Erik Satie. Deze Fransman was in zijn jonge jaren een weirdo die weigerde ambitieuze muziek te schrijven en zich beperkte tot de kleine kaart: korte pianostukjes met vaak een spottend karakter. Later, na de Eerste Wereldoorlog, zag men in wat een visionair hij was geweest: in een tijd dat romantiek en impressionisme nog de dienst uitmaakten, liep hij al vooruit op het ironische neoclassicisme van de jaren twintig en dertig.
