Weinberg Strijkkwartetten deel 1

Mieczysław Weinberg (1919-1996) groeide op in Warschau maar vluchtte in 1939 naar de Sovjet-Unie. Polen werd van twee kanten aangevallen; voor hem als jood was dat duidelijk het minste van de twee kwaden. Daar sloot hij zich aan bij de school van Sjostakovitsj: gematigd modernisme met een treurige ondertoon.

Pas echt treurig werd Weinbergs leven na de oorlog. In 1948 begon Stalin weer eens aan een nieuwe zuiveringsronde tegen kunstenaars die in zijn ogen te modern waren. Ook joden werden in die tijd steeds meer de gebeten hond. Weinberg ontsprong een paar keer de dans, maar werd in 1953 toch opgesloten. Niet voor lang, want in maart overleed Stalin en werden al zijn terreurprojecten beëindigd.

In de Sovjet-Unie van na 1953 voelde Weinberg zich goed thuis. Hij kreeg subsidie en eerbewijzen te over, en zijn stijl was – aan zijn kant van het IJzeren Gordijn – in de mode. Na de Val van de Muur stortte dat systeem in. Hetzelfde gold voor zijn gezondheid. In 1996 volgde een reeds jaren aangekondigde dood.

Pas in de allerlaatste jaren van zijn leven werd Weinberg bekend in het westen. Hij profiteerde van de herontdekking van Sjostakovitsj, en natuurlijk van een opgeleefde interesse in het voorheen gesloten Oostblok. Dit concert stamt uit einde 2003. We horen zijn vierde strijkkwartet, uit 1945, en zijn 13e, uit 1977.