Keltische muziek blijft tot de verbeelding spreken. We hebben er dan ook niet gauw te veel van.
In de Engelstalige wereld is de Keltische cultuur al eeuwen populair. Er hing een zweem rond van onbedorvenheid en oorspronkelijkheid, een zweem dat bedreigd werd door de opkomende moderniteit van de moderne Engelse cultuur met haar verstikkende wereldtaal en industriële revolutie. Hier leek de muziek in tweeduizend jaar niet te zijn veranderd.
Vanaf de jaren zestig ging ook de rest van de wereld om. Sindsdien kennen ook wij de nijvere werkliederen, smachtende ballades en vrolijke dronkemansgezangen die in Ierland en Schotland ontstonden. Begeleid op instrumenten als het fluitje van een cent, de viool, de bodhrán en natuurlijk de doedelzak (die hier trouwens ontbreekt) klinken de eenvoudige, direct aansprekende maar nooit goedkope melodieën.
Flook werd in 1995 opgericht door een groep Ieren en Engelsen. Hun repertoire bestaat uit volksmuziek van de gehele Britse eilanden. Dit album stamt rond de tijd van hun tweede studioalbum Rubai.
