Componisten/uitvoerenden: Charlie Haden | Elvis Costello | George Gershwin | George Shearing | Miles Davis
Opnametechniek: Chris Weeda
De een kent hem als jonge god, de ander als oude man. Beide Chet Bakers spreken tot de verbeelding.
De carrière van Chet Baker had twee gezichten. Als jongeman was hij die trompetspelende Adonis die de zaal al in vervoering had voordat hij één noot had geblazen. Op latere leeftijd was hij de door het leven getekende heroïneverslaafde die ondanks alles nog steeds de mooiste muziek uit zijn instrument haalde. En altijd was er “My funny Valentine”. Als geen andere jazzmuzikant raakte Baker verweven met één lied, maar dat vond hij zelf geen enkel punt.
In dit concert horen we een ode aan Chet in twee portretten. In het eerste deel komt hij vooral als zanger aan bod; dat wil zeggen: er is een zangeres en de melodiesectie is beperkt tot één saxofoon. In deel twee komen trompet en piano erbij en horen we meer van Baker de trompettist. Het programma wordt gedomineerd door composities van saxofonist Gerry Mulligan, die jarenlang met Baker samenspeelde, maar er zijn ook diverse standards – waaronder die ene onvermijdelijke…
