Zo nu en dan nemen we bij de Concertzender soefistische muziek op. De rijkdom van deze muziek blijft ons verbazen.
Islam en kunst, het is niet altijd een gelukkige combinatie. De laatste decennia hebben we de islam leren kennen als een godsdienst die al wat mooi is verbiedt. Maar er zijn ook veel moslims die juist heel veel met kunst op hebben. En dat zeggen we niet om politiek correct te zijn, maar omdat wij van de Concertzender het bewijs in handen hebben.
Het soefisme, een mystieke stroming die in de middeleeuwen in het Midden-Oosten opkwam, wil dichterbij Allah komen door meditatie en andere vormen van vervoering. Zang en dans zijn daarvoor uitstekend geschikt. De soefi’s kwamen nooit in de meerderheid, maar soefistische ideeën verspreidden zich vanuit Perzië over de hele islamitische wereld. Daardoor heb je in heel verschillende landen – Iran, Turkije, Marokko… – heel verschillende soefi-muziek.
Sjeik Ahmad al-Toeni komt uit Egypte. Dit land ziet zichzelf graag als het hoofdland van de Arabische wereld: oeroud, dichtbevolkt, niet oostelijk en niet westelijk. De muziek die deze sjeik met zijn band maakt staat toch wel dichterbij de muziek van het Midden-Oosten. Typisch Egyptisch is het slagwerk dat gebruikt wordt.
Zoals vaker bij wereldmuziek zijn er geen titels van de verschillende nummers beschikbaar. We luisteren hier dan ook niet naar een concert, maar naar een ceremonie.
