Het derde concert op Festival Mundial 2007 brengt ons van de Malinese woestijn naar de Atlantische Oceaan. Kaapverdië om precies te zijn.
Kaapverdië was eeuwenlang een Portugese kolonie. Voor de eerste Amerikaanse slaven was het een doorvoerhaven. Dat heeft de geschiedenis van het eiland behoorlijk getekend. De cultuur is Portugees maar ook Afrikaans; deze mengeling doet sterk denken aan de verschillende creoolse culturen van Amerika. Heel ver weg van de Surinaamse muziek uit het eerste concert zijn we niet. Ook Brazilië spookt voortdurend door ons hoofd, natuurlijk door de taal.
Lange tijd mochten zwarte Kaapverdianen geen slagwerk in hun muziek gebruiken. Afrikanen konden met trommels communiceren en zo zou er een opstand kunnen uitbreken. Raiz di Polon lijkt die schade ruimschoots te willen inhalen. Toch is het niet allemaal tromgeroffel wat de klok slaat. Tussendoor horen we ingehouden lyrische voordrachten. Ook de berimbau komt van stal, een instrument dat we vooral uit Brazilië kennen.
De songs gaan in elkaar over. Daarom bleek het voor ons ondoenlijk om uit te maken waar het ene nummer begon en het andere ophield. Alleen het eerste nummer konden we duidelijk herkennen. Voor de volledigheid krijgt u hier de speellijst:
- Mor Azul
- Kolá Aveiro
- Kolá Novo
- Funaná
- Reza
- Tabanka
- Rotcha Scribida
- Tabanka Mor
- Cretcher
- Kolá Riernas
- Batuko
- Tudo é Bonito
- Sodadi
