Componisten/uitvoerenden: Edvard Grieg | Mauricio Kagel | Willem Jeths
Opnametechniek: Sabrina ter Horst
De Noor Per Arne Glorvigen (1963) is een van de belangrijkste bandoneonisten ter wereld. In dit concert laat hij niet alleen als uitvoerende, maar ook als componist nadrukkelijk van zich horen.
De missie van Glorvigen lijkt te zijn: de bandoneon laten emanciperen, zonder zijn volkse roots te verloochenen. Glorvigens eigen composities zijn chromatisch en grotendeels atonaal, maar de tango en verwante tradities (zoals Spaanse flamenco, Italiaanse volksliederen en Afro-Amerikaanse dansritmes) zijn nooit ver weg. Luister maar naar Zalgo, voor bandoneon en gitaar. Hebt u ooit bij hedendaagse muziek zo de aandrang gevoeld om mee te dansen? Het is alsof de man de hele muziekgeschiedenis wil herschrijven, maar wel met behoud van de ingrediënten. Daarin lijkt hij op Willem Jeths, die ooit een concert voor hem schreef.
In een ander deel van het concert toont Glorvigen zich van zijn Noorse kant. Geen enkele Noorse componist zal ooit onder een vergelijking met Grieg uit komen. Glorvigen omarmt die erfenis door vier van diens Lyrische stukken te bewerken.
Verder vinden we het Utrecht String Quartet in dit programma. Ze hebben zelfs de eer het concert alleen te openen, met Concordia discordans van Andrei Esphai. In Duda y fuerza (‘twijfel en kracht’), ook weer van Glorvigen, horen we ze samen met de bandoneon.
