Genre: Neoclassicisme
Componisten/uitvoerenden: Arthur Honegger | Bart Visman | Charles Koechlin | Francis Poulenc | Gabriel Fauré | Germaine Tailleferre | Henri Dutilleux | Jan Bus | Paul Taffanel | Pierre Boulez
Opnametechniek: Sabrina ter Horst
Een feestje voor liefhebbers van rustig en ingetogen.
Francis Poulenc (1899-1963) was geen componist van grote vernieuwingen die zijn publiek choqueerden. Toch, of daarom juist, was hij een kind van zijn tijd. In de jaren dertig werd het namelijk de norm dat muziek strak, helder en niet al te excentriek werd. Doe maar gewoon, dan deed je in deze crisistijd al gek genoeg.
In dit concert horen we verschillende stukken voor fluit en piano – een combinatie met een bescheiden geluid waar deze tijd gek op was. Directe geestverwanten van Poulenc, zoals Germaine Tailleferre en Charles Koechlin. Arthur Honegger (net als Poulenc en Tailleferre lid van Les Six), wiens muziek een sardonisch randje heeft maar toch hoorbaar van dezelfde clan is. Daartegenover staat Pierre Boulez, de radicale vernieuwer. Hij schreef na de oorlog de lelijkste dingen over Poulenc en andere neoclassicisten. Maar zoals het wel vaker gaat, was dat een jonge componist die zich moest afzetten. Ook Boulez groeide op onder de invloed van het neoclassicisme, en zijn vroege werken zitten vol met deze invloed. Zo heeft ook hij alles in dit concert te zoeken – al is het tegen wil en dank.