Behalve opnames van liveconcerten hebben we ook van meet af aan studio-opnames gemaakt. Dit is het resultaat van één zo’n sessie.
Marja Bon en Hans van Woudenberg namen dezelfde dag al Debussy’s Cellosonate op. Deze opname kunt u elders op de site horen. Maar ze deden meer die dag. In deze sessie horen we vooral Marja Bon, die ons trakteert op nog meer Debussy. Ook horen we muziek van Leoš Janáček, waarbij Hans van Woudenberg weer om de hoek komt kijken.
Debussy en Janáček hebben weinig met elkaar gemeen, maar delen één ding wel: allebei vormen ze op hun eigen manier een schakel van de negentiende naar de twintigste eeuw – niet alleen qua stijl, maar ook wat instelling en filosofie betreft. Bij Debussy is dat goed te horen: met zijn welluidende, maar onaardse muziek bestormt hij de toekomst. Janáček doet dat anders. Zijn meest vernieuwende muziek zit in de vocale hoek. In zijn instrumentale werken is de romantiek nog lang niet afgelopen.
