Genre: Piano
Componisten/uitvoerenden: Bart de Kemp | Peter-Jan Wagemans | René Uijlenhoet
Opnametechniek: Kees Bijl
Peter-Jan Wagemans ziet Abraham. In Rotterdam is dat reden voor een feestje, waar wij maar al te graag bij aanwezig zijn.
“Peter-Jan Wagemans (1952) behoort tot de belangrijkste componisten van Nederland”, zo staat er zelfverzekerd op zijn website te lezen. Tot de belangrijkste componisten van Rotterdam behoort hij zeker. Samen met collega’s als Otto Ketting en Oscar van Dillen stichtte hij de ‘Rotterdamse School’.
In de schaduw van de Haagse School, dat wil zeggen Louis Andriessen en zijn talrijke leerlingen, gingen deze componisten hun eigen gang. Soms leek het of ze alles precies omgekeerd wilden doen van hoe het in Den Haag ging. Waar Andriessen en consorten naar Amerika keken, richtte Rotterdam zich op de Europese traditie. Waar de Haagse School de tonaliteit een soort van herstelde, is de Rotterdamse muziek vaak atonaal. Persoonlijke expressie, een vies woord in Den Haag, wordt aan de Nieuwe Maas met open armen ontvangen.
In dit concert horen we een kleine staalkaart uit het oeuvre van de jubilaris. Van zijn vroege werken die nog, in de beste traditie, opusnummers dragen, tot aan de eerste werken uit de nieuwe eeuw. Er is pianomuziek, orkestmuziek, kamermuziek. Wagemans laat zich kennen als Skrjabin-vereerder met zijn kundige arrangement van diens negende sonate. Collega Bart de Kemp heeft een persoonlijke noot of twee voor hem. Tot slot wordt Wagemans het onderwerp van een heuse remix, de “Grote PJW show.”
