Onlangs overleden twee Concertzender-medewerkers van het eerste uur: Jan Kruit en Bart de Neeve. In liefdevolle nagedachtenis delen collega’s herinneringen en anekdotes aan Jan Kruit. Op zondagmiddag 2 december klinkt een In Memoriam Jan Kruit door Beatrijs Vissers.
Beatrijs Vissers
Jan Kruit had een typemachine waarop de letter A ontbrak. Die schreef hij er handmatig in, vaak met een rode fijnschrijver. Dat gaf zijn productieformulier cachet. De andere programmamakers schreven hun programmaopzet met behulp van formulieren en op de computer. Zo niet Jan. We hebben het nooit in al die jaren voor elkaar gekregen om hem de geijkte productieformulieren te laten maken.
Je kwam ook nooit bij hem thuis. Wij wisselden materiaal voor de programma’s uit bij de bushalte, nadat we waren verhuisd naar Hilversum.
Luister ook naar In Memoriam Jan Kruit door Beatrijs Vissers, in het uur Missa etcetera, zondag 2 december om 15.00 uur.
Bekijk hier de speellijst.
Sem de Jongh
Een paar keer haalde ik Cd’s en Lp’s op bij Jan. Zo heb ik, een van de weinigen, zijn enorme muziekcollectie gezien. Zijn huis was een soort labyrint van IKEA-kasten. Jan hield duidelijk niet zo van opruimen en schoonmaken, maar zijn cd-collectie was tiptop in orde. Hij wist precies waar alles stond en bouwde een prachtige collectie op. Daaruit maakte hij voor de Concertzender enorme veel mooie en bijzondere programma’s, of het nu ging om oude muziek, onbekend klassiek, wereldmuziek of hedendaags. Jan was een allesvreter.
De laatste jaren stuurde hij een koerier, met van die rode Dirk van den Broek tassen vol platen en cd’s. Er liggen op de redactie nog genoeg van die tassen. En natuurlijk de getypte programmaformulieren, want we hebben hem nooit aan de computer gekregen. Jan kampte met zijn fysieke gezondheid, maar aan de telefoon kreeg ik altijd een opgewekte, energieke stem aan de lijn en maakte hij grapjes. We zullen Jan missen.
Charlie Crooijmans
Ik leerde Jan Kruit als programmamaker kennen in 1994. Nadat hij stopte als beroepsviolist trok hij de wijde wereld in om veldopnamen te maken, vooral in Oost- en Midden-Europa. Jans muzikale smaak was altijd authentiek. De cross-overs, fusies en moderne klassieke wereldmuziek liet hij aan ons over. Hij leek wel een soort wereldmuziek-programmafabriek, onvermoeibaar en in het bezit van een giga-archief.
In de jaren negentig heetten programma’s waaraan Jan Kruit werkte nog Klassieke Muziek, Volksmuziek en Nieuwe Releases. Vóór de milleniumwisseling vonden we het tijd de termen ‘niet-westers’ en ‘volksmuziek’ te vervangen door de paraplu-term wereldmuziek. Later veranderde de naam Klassieke Muziek uit… in Oriënt Express en is Klankenstapper vervangen door de Zwervende Microfoon, een bedenksel van Jan, die zo voortleeft in de naam van een aantal programma’s.
Jan Kruit bleef trouw programma’s maken, maar met de nodige complicaties door ernstige fysieke problemen. Door zijn eeuwige optimisme en doorzettingsvermogen is de fabriek eigenlijk nooit gestopt. Bedankt Jan, voor al je mooie muziek, altijd anders en altijd leerzaam.
Egbert Randewijk
Jan was nogal op zich zelf. Bijna niemand mocht bij hem thuis komen. Hij maakte ongelofelijk veel voor de Concertzender, maar wilde altijd nog meer maken dan hij al deed. Hij was vroeger violist in het Nederlands Ballet Orkest. En heel bijzonder: een foto van Jan is niet te vinden. Ik heb het internet afgezocht, wat denk je? Niets hoor!
