In november vorig jaar gaf het Franse Quatuor Diotima in het Muziekgebouw aan ’t IJ in drie dagen tijd een serie van vier concerten met op elk concert een werk van Schönberg, Beethoven en Boulez. De Concertzender nam drie van de vier concerten op. Die worden met live commentaar van Emanuel Overbeeke en gepresenteerd door Pauline Verburg uitgezonden in Concertzender Live op de maandagen 15, 22 en 29 januari telkens tussen 20.00 en 22.00.
Voor de opzet vandeze reeks had het kwartet diverse redenen.
Allereerst was het een eerbewijs aan het Kolisch Quartet, een Oostenrijks kwartet dat bestond van begin jaren twintig tot de jaren veertig. Het speelde naast het ijzeren strijkkwartettenrepertoire ook veel hedendaagse muziek en gaf de première van onder meer kwartetten van Berg, Schönberg en Bartók. In 1936 in Amerika componeerde Schönberg zijn Vierde strijkkwartet.
Het Kolisch kwartet besloot dit in Los Angeles ten doop te houden en besloot de première te plaatsen in een serie van vier concerten met op elk concert een kwartet van Schönberg. Schönbergs vier vulden daarbij één helft, de andere helft bij die gelegenheid was telkens gevuld met een laat kwartet van Beethoven (het kwartet opus 135 werd niet gespeeld en de Grote fuga opus 133 klonk als een extra bij het kwartet opus 130).
De combinatie Beethoven-Schönberg was voor het Kolisch kwartet volstrekt gewoon; de componisten van ‘de Eerste Weense school’ waren voor het Kolisch kwartet dagelijks brood. In de periode dat het Kolisch kwartet de vier concerten gaf (december 1936-januari 1937) maakte het van de vier ook plaatopnamen die eind jaren veertig werden uitgebracht op lp en veel later ook op cd.
Door Schönberg vier keer te verbinden met Beethoven wilde het Kolisch kwartet de overeenkomsten tussen de twee benadrukken, iets waar Schönberg het zeer eens mee geweest zou zijn.
Het Quatuor Diotima wilde bij zijn reprise van de serie van het Kolisch kwartet meer doen dan alleen die serie herhalen. Het wilde de twee oude meesters combineren met een nieuwe meester die even baanbrekend was. Daarom koos het voor Pierre Boulez.
