Een maand lang was Geen dag zonder Bach gevuld met muziek van Händel. Tussen 8 en 12 juni keren we terug naar Johann Sebastian, met o.a. zijn altcantate “Vergnügte Ruh’, beliebte Seelenlust” BWV 170.
Govert Jan Bach over stilte in barokmuziek:
Muziek gaat niet zo vaak over stilte. Stilte was in de barok uitgangspunt, het was bijna altijd stil. Behalve klokken en boerenkarren, was er alleen muziek. Maar stilte werd vooral geassocieerd met de dood, “Der Schlaf is ein Tod”, of met rust: Ruhe. Bach deed dat in zijn slotkoor van de Matthäus Passion: “Wir setzen uns...”, waarin koor één koor twee toezingt: Ruhe. En in zijn slotkoor van de Johannes Passion “Ruhet wohl ihr heilige Gebeine“, nu dus voor eeuwige rust.
Eduard van Hengel over deze cantate:
Vergnügte Ruh’, beliebte Seelenlust is voor het eerst uitgevoerd op 28 juli 1726, de zesde zondag na Trinitatis. Waarschijnlijk werd de cantate uitgevoerd na de preek, als communiemuziek. Het werk is bijzonder, want er is geen koor en maar één zangstem, die alle aria’s en recitatieven uitvoert. Ook de orgelpartij is bijzonder, want het instrument heeft de rol van een ‘obligaat’ begeleidingsinstrument. Louter bestaande uit aria’s en recitatieven, is BWV 170 een perfect voorbeeld van wat destijds een ‘cantate’ werd genoemd.
Bach ontleende het libretto van de cantate aan een cantatetekst van de Darmstadter hofbibliothecaris en dichter Georg Christian Lehms (1684-1717). Lehms’ tekst in het kort: de bestaande wereld is een huis vol zonden en verdorven harten, waar de ziel geen rust vindt en waaruit de gelovige zo snel mogelijk bevrijd wil worden. Voor wie meer wil weten, staat hier meer informatie over BWV 170.
Luisteren
Geen dag zonder Bach:
- Maandag 8 juni t/m vrijdag 12 juni 2020, 13.00 – 14.00 uur
- Maandag 15 juni t/m vrijdag 19 juni 2020, 13.00 – 14.00 uur
