Vorige maand overleed de Amerikaanse componist Ned Rorem. Bekend van zijn muzikale oeuvre, waaronder een omvangrijke verzameling liederen; berucht om de publicatie in de jaren zestig van zijn dagboeken, vol met onverbloemde beschrijvingen van zijn affaires met beroemde componisten.
Ned Rorem werd in 1923 geboren in Richmond, Indiana. Hij bracht zijn jeugd door in Chicago. Direct na de Tweede Wereldoorlog ging hij aan de Julliard School of Music in New York studeren. Midden jaren ’40 verschenen zijn eerste liederen en in 1948 werd zijn lied The Lordly Hudson door Music Library Association uitgeroepen tot beste lied van het jaar. Vanaf 1949 woonde en werkte hij bijna 10 jaar in Parijs. Hij verkeerde daar in de kringen van o.a. Jean Cocteau, Pablo Picasso en Francis Poulenc Hij studeerde ook enige tijd bij Arthur Honegger. In 1958 keerde hij terug naar de Verenigde Staten en kreeg steeds meer succes. Zijn dagboeken, die sinds de jaren ’60 zijn gepubliceerd, zorgden voor veel opschudding. Hij deed niet geheimzinnig over zijn seksuele geaardheid. Hij beschreef enkele affaires en verhoudingen met o.a. Bernstein en Copland op een niets verhullende wijze. Belangrijker is natuurlijk dat zijn liederen werden gezongen door vooraanstaande Amerikaanse zangers, onder wie Leontyne Price en Phyllis Curtin.
Ned Rorem componeerde en schreef al enige tijd niet meer. In 2018 zei hij in een interview met the New York Times: “Ik heb min of meer alles gezegd dat ik wilde zeggen en ook beter dan alle anderen.”
In Bijdetijds een aantal van zijn liederen:
