za 29 maart, 14:00 uur – Past, Present & Future.
Op 21 maart 1960 begint het Miles Davis Quintet aan een pittige Europese tournee. In drie weken tijd staat het op zo’n twintig podia in acht landen: Frankrijk, Zweden, Denemarken, Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk, Italië en Nederland. Het is Davis’ eerste grote Europese tournee met een eigen, goed op elkaar ingespeeld kwintet. Naast hem staat tenorist John Coltrane; verder Wynton Kelly (piano), Paul Chambers (bas) en Jimmy Cobb aan de drums – deels dezelfde bezetting die een jaar eerder het iconische album Kind of Blue creëerde.
De aftrap is in het Parijse Théâtre Olympia. Een groot deel van het publiek is niet gecharmeerd van, resp. geshockeerd door het spel van John Coltrane, en geeft daar ook uiting aan. Bij Coltrane zelf spelen geen muzikale, maar andere problemen.
John Coltrane vindt het, na bijna vijf jaren, wel mooi geweest naast Davis. Hij is al een tijdje onrustig, wil weg, wil voor zich zelf beginnen, maar laat zich toch door Davis deze tournee in praten. Wellicht dacht hij met dit optreden een Europese ingang te creëren voor zijn nog te vormen eigen groep. Twee weken na terugkeer in de States begint hij voor zichzelf – daarmee Davis met een probleem achterlatend. Jarenlang zal Davis een reeks saxofonisten uitproberen: Jimmy Heath, Sonny Stitt, Hank Mobley, Frank Strozier, George Coleman, Sam Rivers… Het zat hem niet mee.
Het kwintet speelt op het Parijse podium vertrouwde repertoirestukken. Er is ruimte voor lange solo’s. De professionele opname – door de Franse radio – is van uitstekende kwaliteit. Bassist Paul Chambers is noot voor noot goed te volgen, en wat speelt ie hier weer fantastisch! De ontstemde piano verdient helaas een dikke onvoldoende. (Wat is dat toch, met piano’s bij jazzconcerten en in jazzclubs.)
In All of You (Cole Porter) hoort het overgrote deel van het publiek voor het eerst de sheets of sound van Coltrane. Een brug verder dan de tenorsolo’s die ze kennen van Kind of Blue. Er klinkt flink wat gefluit in de zaal.
So What (Miles Davis) levert een felle trompetsolo op waar drummer Cobb bovenop zit. Het thema wordt direct ingezet, zonder de ‘zoekende’ intro die we kennen van Kind of Blue. En het tempo wordt hier sneller genomen. In 1965 zal dat tempo nogmaals een flinke upgrade krijgen, zoals te horen is op Live at the Plugged Nickel.
Hierna On Green Dolphin Street en Walkin’.
Meer informatie in de Gids.
Past, Present & Future – een programma van Jaap van de Klomp
