Saxofonist Boyd Raeburn (1913-1966) leidde midden jaren ’40 het meest progressieve jazzorkest op een markt die met bigbands van o.a. Woody Herman, Dizzy Gillespie en Stan Kenton toch al sterk bezet was. Dankzij arrangeurs al Eddie Finckel, Johnny Richards en vooral George Handy plus eersteklas solisten slaagde Raeburn erin enkele jaren een avant-garde gezelschap op de been te houden dat zijn weerga niet kende.
