Olivier Messiaen #10. De jaren 80 en 90.
Hij oogst succes met zijn oeuvre, maar de wet van de zwaartekracht geldt ook voor Messiaen. Hij krijgt behoorlijk last van zijn rug en nog het èèn en ander. Toch componeert hij vrolijk verder.
Bijvoorbeeld aan een opdracht van de NY Philharmonic. Hij sterft in 1992 en postuum vindt zijn vrouw Yvonne een werk voor vier (ook al zijn het er eigenlijk 5) muzikanten. Het is onafgewerkt en het vijfde deel zal er nooit komen. Maar Yvonne beschikt over de orkestratie van het eerste en vierde deel. Met de hulp van George Benjamin en Heinz Holliger maakt ze de compositie af. Het werk gaat in 1994 in première, 2 jaar na zijn overlijden. Wat een oeuvre, wat een muziek, wat een componist. Jammer dat de serie afgelopen is, maar gelukkig zal zijn muziek voor altijd bij ons blijven. Sommigen vinden zijn werk moeilijk toegankelijk, assymetrisch, atonaal maar op een ietwat rare manier. Voor hen heb ik èèn advies: Moeilijk kan ook sexy zijn beste vrienden!
– Le Livre du Saint-Sacrement, pour orgue (1984)
– Petites esquisses d’oiseaux, pour piano (1985)
– Concert à quatre (œuvre inachevée – terminée par Yvonne Loriod), pour flûte, hautbois, violoncelle, piano et orchestra) (1990, maar posthuum afgewerkt door Yvonne Loriod, zijn vrouw)
