Tussen Haydn en Beethoven boterde het lang niet altijd. Maar hun animositeit wordt door musicologen nogal eens opgeblazen. We denken nou eenmaal graag in kampen. Maar zo erg was het allemaal toch niet. Anders had Beethoven nooit van zijn leven zijn eerste drie pianosonates aan Haydn opgedragen. Opus 2 nr. 3 is romantisch, vernieuwend, orkestraal gedacht en technisch zo veeleisend dat het voor de meeste amateurs geen haalbare kaart is.
Beethoven was aanwezig bij de geboorte van een nieuw strijkkwartet van Haydn, op. 74 nr. 3, ‘Reiter’, bedoeld voor zijn tweede concertreis naar Londen. Waarschijnlijk vertolkte hij de altpartij tijdens het doorspelen. En hij heeft vooral tijdens het wonderbaarlijk mooie, langzame deel daarvan zijn oren goed de kost gegeven. Deze diepzinnige muziek fungeerde voor hem als voedingsbodem voor latere werken. Ook als lucratieve bewerking voor fortepiano doet dit stuk het erg goed.
Ludwig van Beethoven: Pianosonate in C gr. op.2/3
Richard Goode, piano
Joseph Haydn: Strijkkwartet in g kl. op. 74/3
Auryn Quartett
Joseph Haydn: arrangement van het largo assai uit Strijkkwartet op. 74/3
Bart van Oort, fortepiano
