Een opera die geen opera is.
Philip Glass (1937) noemde zijn compositie Einstein on the Beach een opera. Met traditionele opera heeft het stuk echter niet veel gemeen. Zo is er geen verhaallijn, en bestaat de tekst vooral uit getallen, notennamen en fragmenten van radioprogramma’s.
Voor het stuk werkte Glass samen met regisseur Robert Wilson (1941). Hij maakte schetsen die losjes gebaseerd waren op Albert Einstein. Zo verwezen schetsen van een ruimteschip en een trein naar de relativiteitstheorie, die Einstein uitlegde met het voorbeeld van een rijdende trein. Op deze schetsen baseerde Glass vervolgens zijn muziek.
Programmagegevens
1. Philip Glass. Fragmenten uit Einstein on the Beach: ‘Knee Play 1’, ‘Trial 1’, ‘Spaceship’ en ‘Knee Play 5’.
Philip Glass Ensemble olv. Michael Riesman.
