Deel 2 van een serie over James P. Johnson (1894-1955), de eerste pianist die jazz ging spelen vanuit ragtime-invloeden. In de jaren ’20 bleef zijn ster rijzen. Hij werd door collega’s gezien als de grootste van alle Harlem-pianisten en maakte zowel platen als solist als met eigen orkesten. Ook maakte hij af en toe nog pianola-rollen.
