Iberische volksmuziek en de bourdontraditie
Vandaag besteden we aandacht aan Iberische volksmuziek. De doedelzak en de draailier waren in de middeleeuwen zeer geliefd. De muziek van die tijd was modaal en meestal eenstemmig; uitstekend geschikt dus voor bourdoninstrumenten, waarop naast de melodie één of meer onveranderlijke tonen klinken. Later werd de muziek tonaal in plaats van modaal en werden doedelzak en draailier volksinstrumenten.
De volksmuziek van dit gebied bewaart de eeuwenoude bourdontraditie, die wij zo gemakkelijk hebben opgegeven. Ook andere delen van Europa hebben nog altijd een muziektraditie waarin de muziek van de middeleeuwen doorklinkt. Die muziek krijgt u ongetwijfeld nog in volgende programma’s te horen.
- Alolá de muxia
- Meu inimixí, meu amor
- Lelia doura
- Imios da meie praia
- Cantigas de maio
- De onde vin
- Moreno dos olhos d’agua
- Cantares
- Nalgures
- Se eu pudesse desamar
- A quimera
- Se eu rudesse dessa
- A laranxa
- SOS
- Bis (Uxía a capella) Uxía Dominguez, zang. Pepe Méndez, akoustische gitaar. Germán Diáz, draailier, percussie. Pedro Pascual, diatonische accordeon/bouzouki.
Concertgebouw (Kleine Zaal), Amsterdam 26 maart 2004. - Por riba se ceifa o pão
- Leva, leva
- Contra chulas não ha argumentos
- Romança da lhoba
- Flores vento
- Quando o Judas leve sarampo
- Plantéi amores
- Decimas
- Mbira do norte
- O menino está na neve
- Era não era do tamanho de um pardal
- Aqui ha gato
- Subir subir
- Trangulo mangulo. Gaiteiros de Lisboa: Paulo Marinho, doedelzak en zang. Rui Vaz, doedelzak, zang en percussie. José Manuel David, doedelzak, hoorn, fluiten, percussie en zang. José Salgueiro, percussie, cornet en zang. Pedro Casaes, percussie en zang. Carlos Guerreiro, doedelzak, draailier, fluiten en zang. Paulo Charneca, percussie.
Muziekgebouw aan ‘t IJ, Amsterdam 5 juni 2005.