Vaste luisteraars weten het intussen: in 1989 en 1990 liep er in Den Haag een concertserie “de Verkenning”. Vandaag voor de derde en laatste keer delen uit die reeks.
In “de Verkenning” draaide het om Nieuwe Muziek die de afgelopen eeuw de wereld had bepaald. Werken uit verschillende landen, met verschillende temperamenten en artistieke bedoelingen. Experimentele muziek, ouderwetse muziek en alles er tussenin.
Vandaag behandelen we de naoorlogse tijd. In het eerste concert horen we muziek uit de jaren vijftig. Oude componisten willen het liefst terug naar de jaren dertig. Een nieuwe generatie pakt het totaal anders aan: een breuk met het verleden hebben we nodig! In dit concert klinkt hun muziek gebroederlijk naast elkaar. Ook de jaren zestig komen aan bod. De avant-garde blijft, maar het karakter verandert. Componisten vertrouwen niet meer op wiskundige systemen, maar meer op hun intuïtie. Tot slot komen we in de jaren tachtig, de tijd van het postmodernisme. De avant-garde heeft het afgelegd tegen een alles-kan-mentaliteit: alles wat de componist zelf wil, is toegestaan, ook een terugkeer naar oudere muziekstijlen. Het nieuwste stuk op het programma is amper vier jaar oud.
- Bernd Alois Zimmermann – Sonate voor viool en piano
- Karlheinz Stockhausen – Klavierstück IX
- Luigi Dallapiccola – Ciacona, intermezzo ed adagio
- Morton Feldman – De Kooning
- George Crumb – Five pieces for piano
- Louis Andriessen – Registers
- Krzysztof Meyer – Klarinetkwintet
