Olivier Messiaen #9. Serialisme of niet, in ieder geval komt het vogelthema duidelijk naar voren in zijn werk.
Messiaen componeerde het een en ander voor piano, maar wellicht het belangrijkste uit deze periode is zijn duidelijke beweging richting vogelritmes en technieken. Gefascineerd door de ornithologie en de fantastische vocale kunsten van vele vogels componeert hij zijn ‘le merle noir’ begin jaren 50 voor een wedstrijd aan het Franse conservatorium. Maar het orkestwerk ‘Réveil des oiseaux’ (ontwaken van de vogels) uit dezelfde tijd is het eerste dat bijna volledig gebaseerd is op vogelgezang en –ritmes. Naar eigen zeggen is het gebaseerd op de waarnemingen die hij deed tijdens de nachtelijke uren in de Jura, waar hij vaak verbleef, ook omdat zijn vrouw Claire er een tijd in een sanatorium in de buurt verbleef. Ornithologen zijn het er over eens dat Messiaen de beste waarnemer ooit is geweest van de vogelzang en –techniek van alle componisten die zich ooit van het volgelthema hebben bediend. Meer nog, zijn waarnemingen waren scherper dan die van de meeste ornithologen, althans volgens Paul Griffith de bekende Britse muziekcriticus.
• Cantéyodjayâ, pour piano (1948)
• Quatre études de rythme, pour piano (1949)
• Réveil des oiseaux, pour piano solo et grand orchestra (1952)