Met het Kwartet in G-gr.t. sloot Schubert in de vroege zomer van 1826 zijn kwartetoeuvre af. Met het Strijkkwintet in C-gr.t. deelt het Kwartet in G-gr.t. de spannende harmonische contrasten. Bovendien zijn beide werken zonder meer symfonisch van opzet en slaan (achteraf beschouwd) een brug met de werken van Brahms, Bruckner en Mahler. Met name het eerste deel (Allegro molto moderato) heeft symfonische proporties. De botsingen tussen mineur en majeur zijn verantwoordelijk voor een hoogst dramatische sfeer. En toch is er ook ruimte voor vergezichten en breed uitgesponnen lijnen. In het tweede deelt valt een uitgesponnen intens melancholieke melodie in de cello op, waarna de sfeer omslaat en een heftige storm opsteekt die over het zomerse landschap woedt. Wederom is het Scherzo, ondanks z’n lengte, een brug naar de finale. Dit deel is gebouwd op drie thema’s, die de een na de ander uit elkaar voortkomen. De eerste uitvoering van het Kwartet in G-gr.t. vond plaats 22 jaar na Schuberts dood, in 1850, door het kwartet van Josef Hellmesberger.
Franz Schubert – Strijkkwartet nr.15, in G-gr.t. (D887)
1. Allegro molto moderato, 2. Andante un poco moto, 3. Scherzo. Allegro vivace, 4. Allegro assai
Uitvoerenden: Cuarteto Casals
CD: Harmonia Mundi
Franz Schubert – Strijkkwartet nr. 10, in Es-gr.t. (D87)
Deel 4: Allegro
Uitvoerenden: Cuarteto Casals
CD: Harmonia Mundi
