Het Strijkkwartet

Met zijn Tweede strijkkwartet heeft Friedrich Cerha eenzelfde weg gevolgd als in het eerste kwartet. Hij richtte zich hierin op de Iatmul-stam op Papua Nieuw-Guinea met hun bijzondere fluitmuziek tegen complexe ritmische patronen op trommels. Het resultaat is als een opwindend ritueel. Ook in zijn Derde strijkkwartet klinken enkele momenten die aan de muziek van de Iatmul-stam zijn ontleend.

Erich Urbanner sloot liever aan bij voorgangers als Berg en Webern.  Daarbij concentreerde hij zich op het oude vakmanschap als houvast in tijden van snelle veranderingen, zoekend tussen zij die in volle vaart vooruit stoomden, de avant-gardisten, en zij die achteromkeken, de conservatieven.

De Zeven stukken voor strijkkwartet van Gösta Neuwirth hebben elk een buitenmuzikale verwijzing: D’accord (over de eenvormigheid van samenklanken), Pensif (Over het nadenken met neergebogen hoofd en de leegte in het centrum) en Le fils de la fadeur (Over de smaak van water).