Panorama de Leeuw XXVI, 4 januari 2017: Tegenwind (2)
Thea Derks volgt het muziekspoor van Reinbert de Leeuw aan de hand van haar biografie Reinbert de Leeuw, mens of melodie
In de loop van de tijd is Reinbert de Leeuw steeds meer een bijna onontkoombare factor geworden in de vaderlandse muziekwereld. Het wachten was dus op tegenwind. In 1987 plaatst het Nieuwsblad van het Noorden hem op een lijst met ‘kunstpausen’ en twee jaar later stelt muziekjournalist Luc Knödler zijn vermeende almacht aan de kaak in de bundel De Cultuur-elite van Nederland.
Knödler richt zijn pijlen op het vermeende machtsmisbruik van De Leeuw jegens zijn vroegere kompaan Peter Schat. Die krijgt in 1988 een ‘strafkorting’ opgelegd door het Fonds voor de Scheppende Toonkunst vanwege zijn ‘teleurstellende ontwikkeling als componist’. Schat ervaart dit als een persoonlijke wraakactie van voorzitter De Leeuw, die de door hem ingeslagen neoromantische weg verfoeit.
Er ontstaat een enorme rel, waarin zo’n beetje alle vaderlandse media het opnemen voor De Leeuw. Alleen Henk de By van het weekblad HP kiest de kant van Knödler, terwijl Peter Schat de muziekjournalist ervan beschuldigt zonder zijn toestemming te hebben geciteerd uit een telefoongesprek.
Tip: als u via deze link de biografie aanschaft, steunt u kosteloos de Concertzender.
- Peter Schat. De Hemel.
Radio Filharmonisch Orkest olv. Hans Vonk.
- Hans Kox. Suite uit Dorian Gray.
Tasmanian Symphony Orchestra olv. David Porcelijn.
Samenstelling, presentatie en techniek: Thea Derks.
