Zangeres Chris Connor (1927-2009) moest aan het begin van haar loopbaan de inkomsten nogal eens aanvullen met werk als stenografe. Later kwam zij – eerst met het orkest van Stan Kenton en daarna op eigen kracht – in aanzien bij clubeigenaars en collega-muzikanten. Die laatsten waardeerden haar in het bijzonder om haar ‘timing’ en frasering die overeenstemden met de wijze waarop instrumentalisten dat plegen te doen.