In het tweede strijkkwartet van Thierry Escaich, met als titel ‘Après l’aurore’, wordt naar het lijkt verwezen naar de Mondscheinsonate van Beethoven. Maar louter als titel, want de muziek heeft er geen enkele band mee. De opdracht ertoe kwam namelijk van de Beethovenhalle in Bonn. De titel van het Zevende strijkkwartet van Nicolas Bacri, ‘Variations sérieuses’, doet eveneens een verband met Beethoven vermoeden, namelijk met diens Quartetto serioso, opus 95. Maar het zouden ook de Variations sérieuses van Mendelssohn kunnen zijn. In werkelijkheid is dit kwartet een eerbetoon aan de Britse componist Robert Simpson. De opvallend klassieke vorm is in die zin ook passend. Bacri’s Negende kwartet heet ‘Canto di speranza’, lied van hoop, hetgeen tevens de titel is van het slotdeel van dit kwartet. Het is een eerbetoon aan die componisten die geen belangstelling hadden voor de verworvenheden van de avantgarde.