Muzikaal tijdreizen. Met Annie Ross (van Lambert, Hendricks & Ross), overtuigend solerend op haar album ‘Annie by Candlelight’, Bob Lawrence zingt ‘Beach Boy’ bij Paul Whiteman in hawaï-sferen, The Beach Boys horen we met ‘Good Vibrations’ en vocal group The Four Freshmen steekt de draak met het het hoge geluid van diezelfde Beach Boys.
Gitarist Bert Weedon, die werkte bij zowel Mantovani als bij George Shearing, en doorbrak met z’n eigen unit (‘Guitar boogie shuffle’).
Verder: het Gerry Mulligan Sextet (‘Prelude in E minor’), jaren vijftig-crooner Johnny Desmond (‘Ill close my eyes’), en uit dezelfde tijd, maar dan in het doo-wop-universum The Spaniels.
Een bijzonder fenomeen was Reginald Forsythe, die met z’n originaliteit furore maakte in de avant garde van de jaren dertig, eindigde in vergetelheid, maar door Willem Breuker weer op het schild werd gehesen.
Buddy Holly met z’n postume hit ‘It doesn’t matter any more’, geschreven door Paul Anka, wiens eigen versie volstrekt anders klinkt. Ook de latere Anka met een jazzy geluid, in Nirvana’s ‘Smells like teen spirit’.
En ook nog The Ink Spots ultiem melancholiek (‘Time out for tears’), ‘The Nightingale of the Americans’: de Mexicaanse tenor Pedro Vargas, verder Toon Hermans, en toekomstmuziek van vroeger door geluidstovenaar Jean-Jacques Perrey.
Kortom, weer een uur lang schatgraven in het Koninkrijk der Vergetelheid.
