WANDERING AROUND JEWISH MUSIC: Hava Nagila & Other Jewish Favorites  |  Chava Alberstein  |  C’s de jongens. Producer Cobie Ivens

Belangwekkende albums uit de folk- en rootsmuziek historie door Marius Roeting. Samenwerkingen van muzikanten uit diverse disciplines leveren vaak spannende, interessante ontwikkelingen op. Maar niet altijd worden die crossovers begrepen, gewaardeerd of omarmd. Dat was het geval in 2003 toen twee muzikanten aan de wieg van een zeer succesvolle carrière een op het oog onmogelijke samenwerking aangingen. De Italiaanse meester van de new classic pianomuziek, Ludovico Einaudi, mengde zijn minimalistische, verstilde en ingetogen pianoklanken met de dansende, swingende, hete, broeiende griotsound uit de kora van Malinees Ballaké Sissoko. Destijds viel dat album niet direct in goede aarde bij de genreliefhebbers en de professionele pers. Toch was het een gedurfd en later, toen alle commotie was opgetrokken, een op waarde geschat album. Einaudi groeide uit tot een ware wereldster, de Chopin van de 21e eeuw. Sissoko – iet wat (onterecht?) in de schaduw van zijn tijdgenoot en voormalig duopartner Toumani Diabaté – maakte integere soloalbums waarop hij zijn ware meesterschap etaleert en onmogelijk geachte coöperaties opzoekt, zoals met klassiek cellist Vincent Ségal en in een trio met de Marokkaanse oed-speler Driss el Maloumi en valiha-speler Rajery uit Madagaskar in een soort pan Arabisch-Afrikaanse combinatie. En nog immer is de Malinees bezig met zijn ontdekkingstocht. Het album Diario Mali was met Einaudi de eerste in een lange reeks, een zoektocht naar vernieuwing, cross-overs met inclusiviteit.   Ludovico Einaudi & Ballaké Sissoko – Diario Mali – Ponderosa Music & Art PD cd018 01.  Laissez Moi En Paix 4:01 02.  Entre Nous 9:32 03.  Soutoukou 7:17 04.  Chanson D´Amour 8:10 05.  Chameaux 5:03 06.  A L´Ombre 8:23 07.  Mali Sajio 7:55 08.  Dessert Dans Le Desert 5:47   Alle composities: Einaudi & Sissoko  

Klankbron 111 The Music of the Senufo De Senufo leven in West Afrika, in de landen Ivoorkust, Ghana, Burkina Faso en Mali. Zij zijn onderverdeeld in een aantal groepen die in de verschillende regio’s leven. Balafoon We beginnen met een balafoon opname van de Kalibele Senufo uit Nafoun in Ivoorkust. De balafoon is een xylofoon van gestemde houten planken met kalebassen als klankversterkers die bovendien nog voorzien zijn van spinnenwebben of mirlitons die meeklinken bij elke aanslag van de plank erboven. Het is een opname speciaal gemaakt werd voor het etnomusicologisch onderzoek van Till Förster en is gepubliceerd door het Museum voor Volkenkunde in Berlijn op de dubbel LP Musik der Senufo. We gaan nu verder met nog 3 tracks van deze LP. Eerst een track ter ere van een oudere balafoon speler en als afsluiting van een dansavond. De balafoon is een belangrijk instrument voor de Senufo en speelt niet alleen een rol bij dansmuziek maar ook bij rituelen en begrafenissen. Het wordt gevolgd door een track die gespeeld werd tijdens het afsluitfeest van een inwijdingsritueel waarin ook 2 balafoons een belangrijke rol spelen. Als laatste track van dit eerste deel hoort u een meisjeslied van 2 zangeressen over een jeugdvriend. Begrafenissen We gaan in het tweede deel van de Klankbron verder met de LP Senufo Fodonon funeral music. Het is een LP met muziek die hoort bij begrafenissen. Het zijn opnames van Michel de Lannoy die werkzaam was bij muziekwetenschap aan de universiteit van Tours. De LP is uitgegeven door Le Chant du Monde in opdracht van het Franse wetenschappelijk instituut CNRS, het Musée de L’Homme en het Museum van de Geschiedenis van de Natuur in Parijs. U hoort 4 tracks van deze LP. Het begint met een lied van een begrafenis van een vrouw waarin het vrouwen drum orkest van de vrouwen bond speelt. De teksten zijn geïnspireerd door de gebeurtenis en het leven van de dode zonder enige consideratie met de mannen. Het wordt gevolgd door een fluit en drum orkest dat een dank brengt aan de dignitarissen van het district waarin de overleden vrouw geleefd heeft. Dan komt een orkest van zo’n 15 eensnarige harpen met een basachtige klank en twee ratels die spelen bij de begrafenis van een muzikant. Daarna komt een lied van de Mandinka jagers. De Mandinka zijn de buren van de Senufo in Noord Ivoorkust. Zij spelen voor een begrafenis van een collega Senufo jager op een harpluit met begeleiding van 2 metalen schrapers. Music of the Senufo Het wordt gevolgd door 4 tracks van de LP The Music of the Senufo met opnames van Hugo Zemp van het Musée de l’Homme. De LP is uitgegeven door Bärenreiter Musicaphon als deel van de Unesco collectie onder redactie van Paul Collaer. Het gaat om de tracks “Fluitorkest van de Chief”. Gevolgd door de track “Percussieninstrumenten van de vrouwen” met een waterdrum, een vijzel en stamper en een kalebas ratel.  Daarna komt nog een trompet orkest en als laatste van dit tweede deel een lied met begeleiding van ijzeren raspen en een harpluit die niet gespeeld wordt maar alleen aangeslagen wordt op de kalebas geluidsversterker. Senufo in Ghana en Burkina Faso In het derde en laatste deel van deze klankbron hoort u muziek van de Senufo uit Ghana en Burkina Faso. Eerst een optreden van het Kete orkest van het Kralongo Koninklijk Paleis. Het is een deel van een filmopname gemaakt door Ann Stahl in Ahenkro in Ghana bij de Nafana Senufo. Het is een van de 7 films die te zien zijn over deze regio bij de Universiteit van Victoria in Canada. Het wordt gevolgd door een YouTube opname van een Karaboro Senufo orkest uit Burkino Faso opgenomen door een plaatsgenoot van de muzikanten. 01 Demonstration eines Liedes für ethnographische Zwecke  0’59 LP Musik der Senufo Museum Collection MC 4, C 2 recorded by Till Förster 26-09-1984 at Kalibele-Senufo, Nafoun, Ivory Coast 02 Ehrung eines alten Xylophonspielers  9’53 LP Musik der Senufo Noukpélé Musikensemble aus Nafoun 4 balafons, 1 big and 1 small kettledrum Museum Collection MC 4, B 2 recorded by Till Förster 08-09-1984 at Kalibele-Senufo, Nafoun, Ivory Coast 03 Abschlussfeier der Initianden  12’26 Mitglieder des Poro-Bundes aus Mimiri 2 balaphons, 2 long flutes, 1 goblet drum, 2 hourglassdrums, 2 dancers with bells, 1 dancer with a whip, and dancers with clocks and hand clapping LP Musik der Senufo Museum Collection MC 4, D 1 B recorded by Till Förster 17-05-1985 at Gbatobele-Senufo, Mirimiri, Ivory Coast 04 Mädchengesänge für den Jugendfreund  7’26 Songou Yéo, Nambougouba Tuo – vocals LP Musik der Senufo Museum Collection MC 4, A 1 recorded by Till Förster 29-08-1984 at Kalibele-Senufo, Nafoun, Ivory Coast 05 Songs of insult of the women’s Pono  1’49 Lataha Cepono orchestra Ivory Coast, Senufo Fodonon funeral music Le Chant du Monde LDX 74 838 CM 637, A 2 recorded by Michel de Lannoy 1976, 1981/1982 Lataha, Ivory Coast Women’s funeral 06 Whistle and Drum Orchestra  1’55 Fefegele orchestra of the Soro clan 3 fefegele whistles, 1 jèmberi goblet drum, 1 kongono double headed drum Ivory Coast, Senufo Fodonon funeral music Le Chant du Monde LDX 74 838 CM 637, A 4b recorded by Michel de Lannoy 1976, 1981/1982 Lataha, Ivory Coast Day after the women’s funeral as attribute to the dignitaries of the district of the deceased woman 07 Orchestra of singers and single-string harps  4’17 Bolonyè orchestra 15 single string harp players and singers, 2 large calabash rattles The harp is played by beating the calabash sound box with their left hand covered with metal rings and the instrument has metal jingles on the top which are shaken with each movement. Ivory Coast, Senufo Fodonon funeral music Le Chant du Monde LDX 74 838 CM 637, B 1 recorded by Michel de Lannoy 1976, 1981/1982 Lataha, Ivory Coast musician man’s funeral 08 Music of The Mandinka Hunters  3’48 1 six string harp and singer, a number of tubular metal scrapers Ivory Coast, Senufo Fodonon funeral music Le Chant du Monde LDX 74 838 CM 637, B 4 recorded by Michel de Lannoy 1976, 1981/1982 Lataha, Ivory Coast Played by Mandinka hunters for a deceased Senufo fodonon hunter 09 Flute ensemble of the chief  1’50 2 mana cross-flutes, 2 tama hourglass drums The Music of the Senufo Bärenreiter Musicaphon BM 30 L 2308, A 4 recorded by Hugo Zemp 1965 Napiéoléougou, Ivory Coast Nafara Senufo 10 Percussion instruments of the women  2’59 The Music of the Senufo Bärenreiter Musicaphon BM 30 L 2308, A 6 recorded by Hugo Zemp 1965 Sityenyrikaha, Ivory Coast Nafara Senufo 11 Trumpet orchestra  3’01 5 cross-blown trumpets, 1 one-skinned drum with both hands, 1 two skinned barrel drum with stick with right hand and one iron bell struck with metal rings on the fingers of his left hand The Music of the Senufo Bärenreiter Musicaphon BM 30 L 2308, A 7 recorded by Hugo Zemp 1965 Navonongohaka, Ivory Coast Nafara Senufo 12 Song with iron rasps  2’19 Singer with kori, six string harp-lute but he does not pluck it only strikes the resonator, 2 singers with iron rasps The Music of the Senufo Bärenreiter Musicaphon BM 30 L 2308, A 7 recorded by Hugo Zemp 1965 Dyégon, Ivory Coast Kofolo Senufo 13 Kete Performance  2’11 Kralongo Royal Palace Kete orchestra 4 players of long flutes and brass rattles, 2 drummers and a man playing an iron bell https://exhibits.library.uvic.ca/spotlight/iaff/catalog/17-19215 recorded Ann B. Stahl Banda Cultural Centre, Ahenkro, Ghana 28 June, 2019 The Nafana Senufo Kete tradition taken over from the Kulango people and indirectly from the Akan Ashanti people. There are a number of video’s on the Nafana Senufo of Ghana which can be seen at the University of Victoria Libraries in Canada 14 Djiguiya du Burkina Faso  5’38 2 Balaphones, 2 kettle drums, 1 hourglass drum, 1 iron bell, https://www.youtube.com/watch?v=dRQ7tj0RJW4 recorded Diquiya Kargiguéla

Deel 9: Tango over Tango, tevens laatste deel

Op 8 mei 2022 kwam het best bewaarde geheim van België naar Utrecht voor een optreden in Acoustic Roots: MISST. Deze van oorsprong a capella groep was nog maar één keer eerder te zien en horen in Nederland. In deze aflevering deel twee van hun optreden.

Live-opnames Dakhabrakha (Wereldmuziek).

Wereldmuziek,  uitgezocht door Pieter de Rooij. Aflevering:– Surinaams, Perzisch en Indiaas – muziek van Ronald Snijders, van het Joolaee Trio, en van Ken Zuckerman

Aandacht voor de Portugeestalige Afrikaanse muziek stijlen, oftewel Lusofoon. Het begrip Lusofoon is afgeleid van Lusitanië, een Romeinse provincie in het gebied waar tegenwoordig Portugal ligt. Met Lusofoon worden de voormalige Portugese koloniën in Afrika bedoeld. Dat zijn de landen Angola, Guinee Bissau, Equatoriaal Guinee, Mozambique en de eilanden Sao Tome, Principe en Kaapverdië. Producer Cobie Ivens.