za 12 okt 2024, 19:00 uur – Het Paleis van de Weemoed.
In het Paleis draait het vandaag om de vraag: Waarom? Pourquoi? Warum? Why? Er gaat misschien geen dag voorbij zonder het bewust, dan wel onbewust stellen van deze vraag. Die vraag kan uit alle denkbare hoeken en gaten des levens ontspringen, maar met name het domein der liefde ligt er mee bezaaid. Dat heeft zijn weerklank in literatuur en muziek: Pourquoi loin de toi? – Why do I love you? – Why must I be tormented? – Why try to change me now?
Vocale muziek overheerst. Stemmen, stijl en bezettingen vormen – zoals altijd in dit programma – een veelkleurig, jazzoverschrijdend boeket, bijeengehouden door het universele thematouwtje: Waarom…?
Annie Ross (foto) kennen we van het succesvolle, vocale trio ‘Lambert, Hendricks & Ross’. Vocalese was hun specialiteit. Daarnaast had Ross een solocarrière. I’ve Told Every Little Star (Why Haven’t I Told You) opent met de verlegen stem van een tienermeisje. De klank van de celesta draagt bij aan de dromerige sfeer. Daarna begint het te swingen in het ensemble, én bij Ross.
Johnny Hartman
Why must I be tormented? Why must I dream of you?
Why must I be tormented, with a dream that won’t come true?
De jazzluisteraar zal de naam van balladeer Johnny Hartman direct koppelen aan John Coltrane. Het duo creëerde in 1963 de plaat John Coltrane and Johnny Hartman. Dit album, het enige van Coltrane met een vocalist, wordt gezien als Hartmans beste. Met zijn baritonstem was hij een unieke balladspecialist.
In Why Must I Be Tormented (1956) wordt hij begeleid door romantisch gekleurde strijkers, harp, en – voor scherpe oren – ook hier een celesta.
Dion and the Belmonts
I wonder why, I love you like I do. Is it because I think you love me too?
Een groep van vier vocalisten in de jaren ‘50, zingend in de doo-wop stijl. Eenvoudige vormen, niet al te diepgravende teksten, beperkt aandeel van instrumenten. En wat een fraaie, tekstloze bas! Licht en luchtig. Zou zo maar kunnen dat dit liedje het door programmamaker Sjaak Roodenburg gemunte “kauwgomplaatjesgevoel” teweeg brengt.
Fiona Apple
Why Try to Change Me Now stamt uit 1952. Cy Coleman en Joseph Allan McCarthy schreven het voor Frank Sinatra. The Voice verkeerde in een emotioneel zware periode – zowel artistiek als privé liep het niet lekker. De song werd een standard in het Great American Songbook.
“I’m sentimental so I walk in the rain / I’ve got some habits even I can’t explain / Why can’t I be more conventional / People talk and they stare, so I try”
“A moving piece of self-analysis” schreef muziekcriticus Will Friedwald. Op YouTube staat een uitvoering door de componist, mét beeld. Hij zingt en speelt piano, begeleid door bas en brushes. Ook Fiona Apple houdt de instrumentatie klein, maar laat veel meer emotie horen. Langzamer tempo, minimaal pianospel, ook in de acht maten pianosolo.
Het volledige programma leest u in de Gids
Het Paleis van de Weemoed – Sjaak Roodenburg
