Search for:
spinner

Wayne en de Pianisten

wo 22 mrt 2023
Thema: Jazz

za 25 mrt, 20:00 uur – Jazz Piano.
Welke pianomuziek inspireerde Wayne Shorter? Met welke pianisten speelde hij, en welke pianisten spelen zijn composities? Dit trio van relevante vragen vormt het meervoudige thema in Jazz Piano. Bud Powell, Danilo Pérez, Enrico Pieranunzi én Michiel Borstlap zijn vier van de tien namen op een rijk gevarieerde playlist.

Inspiratie
Pianist Bud Powell werd in 1953 ontslagen uit een psychiatrische kliniek, en onder toezicht gesteld van Oscar Goodstein, manager van de New Yorkse jazzclub Birdland. Powell had daar een contract, en om zijn aanwezigheid in de club te garanderen plaatste Goodstein hem onder een vorm van huisarrest. Alfred Lion, van Blue Note Records, zocht hem op in zijn afgesloten appartement. Powell speelde hem een paar nieuwe stukken voor. Eén sprong eruit. Op Lions vraag naar de titel was het antwoord: Glass Enclosure.” Een volstrekt uniek werk in het oeuvre van Powell.
Het stuk is volledig doorgecomponeerd, zonder improvisatie. Daarbinnen zijn enkele contrasterende secties aaneengeregen.
Blue Note name het later op in een triobezetting met bassist George Duvivier en drummer Art Taylor. ‘The Amazing Bud Powell, volume 2’ werd de titel van het album.

Pianist naast Shorter
Tussen 2001 en 2013 nam Shorter 4 albums op onder eigen naam, in een hoog gewaardeerde kwartetbezetting met pianist Danilo Pérez, bassist John Patitucci en drummer Brian Blade. Twee daarvan kregen Grammy Awards toegekend: Alegria (2003) en Beyond the Sound Barrier (2005). Zonder Shorter bleef het trio actief onder de naam Children of the Light. Een album, met dezelfde naam, zag in 2015 het licht. De compositie Light Echo/Dolores geeft een goed beeld van de intensieve betrokkenheid tussen de drie spelers. Boven een onderliggend, niet altijd geaccentueerd tempo, waaiert de improvisatie vrijuit, waarbij soms scherpe bochten worden genomen.

Enrico Pieranunzi speelt ‘Capricorn’
Shorter komt in zijn Capricorn – uitgebracht op Super Nova (1969) – regelmatig terug op het eenvoudige melodische gegeven. Een dalende kwart – soms kwint – aan het einde van een korte frase, is daarbij kenmerkend. Daartussen komt het tot energieke uitbarstingen. Pieranunzi neemt het thema in een sneller tempo, en blijft in zijn improvisatie dichter bij het uitgangspunt. Met Hein van de Geyn op bas en Hans van Oosterhout op drums.
Infant Eyes – The Enrico Pieranunzi Trio plays the music of Wayne Shorter (2000).

Een bijzonder geval
Zo mogen we het wel noemen. De Nederlandse pianist Michiel Borstlap ontving in 1996 de Amerikaanse Thelonious Monk/BMI Composers Award, voor zijn Memory of Enchantment. Wayne Shorter en pianist Herbie Hancock namen de compositie een jaar later mee naar de opnamestudio, voor hun duo-album 1+1. Negen van de tien stukken op die cd zijn van Shorter en/of Hancock, en dat éne dus van Borstlap. De componist zelf legde het solostuk vast op zijn cd Georg.

De overige zes stukken in dit programma zijn van Horace Silver, het Zimbo Trio, Renee Rosnes, Jeff “Tain” Watts, Jimmy Rowles en Marc Copland.
Voor details, zie de Gids.

Foto: Bud Powell (zittend), naast hem drummer Kenny Clarke.

(Wayne Shorter overleed op 2 maart 2023)

Jazz Piano – Tilmar Junius